τὸν πόδα

πόδα τιθέναι Arph. — шагать, идти;

ἐν πόδεσσιν πέλειαν ἔχων Hom. — (ястреб), держащий в когтях голубя

(Ἴδης Hom.)

(οἱ πόδες τῶν κλινῶν Xen.)

(ἀσκοῦ Eur., Plut.)

χαλᾶν πόδα Eur. и ἐνδοῦναι τοῦ ποδός Luc. — ослабить канат

(νηός Hom.)

(τῷ ποδὴ λίθῳ Luc.)

π. περὴ τὸν Ἄθων Her. — терпеть кораблекрушение близ берегов Афона

(τὸ γόνυ Her.; τὸν πόδα Plut.)

τὸ μικρὸν τοῦ περιόδου π. ποιεῖ πολλάκις τὸν ἀκροατήν Arst. — (чрезмерная) краткость предложений часто коробит слушателя

(ναυμαχίῃ Her.)

(τινί Plut.)

(κρούετε, καὴ ἀνοιγήσεται ὑμῖν NT.)

κ. τὸν πόδα или κ. ἴχνος Eur. — притоптывать ногой;

(τὰ ὅπλα πρὸς ἄλληλα Thuc.; τὰς ἀσπίδας πρὸς τὰ δόρατα Xen.)

κ. χεῖρας Eur. — рукоплескать

(καὴ ψῆλαι καὴ κ. τῷ πλήκτρῳ Plat.; κρουομένων τῶν χορδῶν Arst.)

(ῥυτῆρι γλουτόν Soph.; πλευρά, sc. τῶν ἵππων Eur.)

(ἀλλήλων τοὺς λόγους τοῖς λόγοις Plat.)

(τὸ καλόν Plat.; τὸν κόλακα Plut.)

πρύμναν κρούεσθαι Thuc. или κ. Polyb. — плыть кормой назад

(τι κατὰ τέν γῆν Her.; τὸν παῖδα ἀγκάλαισιν Eur.)

(τοὺς κακῶς ἔχοντας ἐπὴ τοῖς κραβάττοις NT.)

(τέν κεφαλήν Plut.)

τὸ βλέμμα εἰς τοὺς παρόντας π. Plut. — обводить глазами присутствующих

(πανταχόσε τι Plut.)

(εἰς ἀπάθειάν τινα Plut.)

περιφερόμενος τῷ μεγέθει τῶν τολμημάτων Plut. — заколебавшись при мысли о широте своих замыслов

οὐδεὴς πλείω χρόνον ἐνόμιζον περιοίσειν αὐτούς Thuc. — никто не думал, что они (т.е. афиняне) продержатся дольше

(κραιπνὰ ποσί Hom.; ὁδόν τινα Eur.)

(προβὰς κῶλον δεξιόν Eur.)

(ἐξ Κορίνθου Luc.)

ἄστρα προβέβηκε Hom. — звезды передвинулись, т.е. часть ночи уже прошла;

(ἥ νὺξ προβαίνει Xen.)

(ἐπ΄ ἔσχατον θράσους Soph.)

(προβέβηκας ἁπάντων σῷ θάρσει Hom.)

(τέρμα Pind.)

(τινά Pind.)

(τὸν δάκτυλον Arph.; οἱ ἄνεμοι προσέκοψαν τῇ οἰκίᾳ NT.)

(τινί Xen.; πρὸς λίθον NT.)

(τινί Polyb.)

(τῇ βαρύτητί τινος Polyb.)

π. τῷ ζῆν Diod. — возыметь отвращение к жизни, т.е. впасть в полное отчаяние

(οὖρον, ἵππους Hom.; πηδάλιον Pind.; πρόσωπον πρός τινα Eur.; ὄμμα Plat.)

(σ. κάτω Soph.)

(τέν γῆν Xen.)

(τὸν ἄτρακτον Plat.; κύκλῳ στρέφεσθαι Arst.; Ἄρκτος, ἥτ΄ αὐτοῦ στρέφεται Hom.)

(σπάρτα ἐστραμμένα Xen.)

(τὰ γράμματα Plat.)

(τινά Arph.; ψυχήν Plat.)

(τι Eur., Luc.)

(ἔν τινι Plat.)

(ὁπότε στρέψαντες ἱκοίατο τέλσον ἀρούρης Hom.)

(χαλκῷ τι Hom. - in tmesi; τὸν πόδα Soph.)

(τινὰ εἰς τόπον τινά Her., Plut.; τοὺς πεζούς Thuc., Plut.)

(ὄλβος Soph.)

(ἔ. καὴ ὑπὲρ τὸν πόδα Luc.)

(ἐπόχους πολλοῖς ἅρμασιν Aesch.)

(τινα ἐπὴ τέν ἀρετήν Xen.)

(εἰς Εὔβοιαν τοὺς Ἀθηναίους Plut.)

μέ σε λάθῃσιν κεῖσ΄ ἐξορμήσασα (sc. νηῦς) Hom. — чтобы не ускользнул от тебя сюда устремившийся корабль;

(ἥ νόσος ἐξώρμηκεν Soph.)

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

ὄψεαι νῆας ἐμάς, ἐν δ΄ ἄνδρας ἐρεσσέμεναι μεμαῶτας Hom. — увидишь мои корабли, а в них людей, усердно гребущих;

(πρός τι Eur.)

(ναῦς ἠρέσσετο Aesch.; πλοῖον ἐρέσσεται Plut.)

οἴστρῳ ἐρεσσομένα Aesch. — преследуемая оводом (Ио);

(ἐ. καὴ στενάζειν Aesch.)

(τὰς οὐράς Her.; καλωδίῳ τι Thuc.)

(τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐπὴ τὰ πρόσθια Arst.)

(γυναῖκα ἄκουσαν Plut.)

(ποτῆρ΄ ἀσκοῦ μέτα Eur.)

(τὸ ὑγρὸν ἐκ τῆς γῆς Arst.; τέν στρατιὰν ἐκ τῶν στενῶν Plut.)

(κατὰ τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον Plut.)

(ὀφρῦς Anth.)

(χωλαίνειν καὴ ἐ. Plat.)

(πολλὰς ξυμφοράς, med. πολλὰ κακά Eur.)

(ἐφελκομένοισι πόδεσσιν Hom.)

(ἐφελκομένη ἐπικουρία Polyb.)

(τοὔμπαλιν οὗ βούλονται Xen.; δόξας κενάς Plut.)

(ὄνομά τι Plut.)

(ῥείθροισιν ἐφελκόμενος - v. l. ἐφεξόμενος - μαλακοῖσιν HH.)

(ἐς τὸ πλεῖον Thuc.; ἐπὴ χιλόν Xen.; πρός τινα NT.)

(ἡμερησίαν ὁδόν Plat.; ῥύμην μίαν NT.)

(τινα NT.)

(προελθόντος ἱκανοῦ χρόνου Plat.)

οἱ προεληλυθότες ταῖς ἡλικίαις Xen. — люди преклонного возраста;

τὸν πόδα π. ἐξ Αἰθιοπίας Luc. — покидать Эфиопию

σ. τὰ ὅπλα ὄνοισι ξυλίνοισι Her. — накручивать канаты деревянными воротами

(τὰς χορδάς Plut.)

(τὸν πόδα Her.)

(τινα Arph., Lys.)

(τι NT.)

(δόρυ τρυπάνῳ Hom.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(τινὰ εἰς Ὄλυμπον Eur.; πελταστὰς πρὸς τὸ ὄρος Xen.; ἐπὴ τὰ ἄκρα τῆς χώρας Plut.)

(τέν φάλαγγα Plut.)

ἀ. χορόν Hes., Thuc., Eur. — водить хоровод

(νῆας Her.)

(πρὸς τέν ἤπειρον, ἐπὴ τὰς ἄλλας νήσους Her.; ὁλκὰς ἀναγομένη ἐπ΄ Ἰωνίας Thuc.)

ὁρῶν αὐτὸν ἀναγόμενον ὡς ἀδολεσχήσοντα περί τινος Plat. — видя, что он собирается пуститься в разговоры о чем-то;

(εἰς τέν Ἀκρόπολίν τι Plat.)

(γυναῖκ΄ ἐξ ἀπίης γαίης Hom.; κτέατα Τρωΐαθεν Pind.; τοὺς ξυνειλημμένους Xen.)

(τινὰ ἐς Ἄργος Hom.)

(τέν πόλιν, τὸν χάρακα Plut.)

(κάρα Soph.; ὄμμα ἄνω Plat.; перен. κωκυτόν Eur.)

(τινὰ εἰς μεγάλα πράγματα καὴ τιμάς Plut.)

παιᾶνα ἀνάγετε Soph. — запойте пеан

(πολύδακρυν ἀδονάν Eur.)

(τι εἴς τινα Arst., Dem.)

(θυσίας Her.)

(τέν ὁρτέν τῇ Ἴσι Her.)

πλῆθος αἵματος ἀνήγαγε Plut. — у него открылось сильное кровотечение

(τάφρον περὴ τὸ τεῖχος Plut.)

τὸν λόγον ἐπ΄ ἀρχέν ἀ. Plat. — свести к принципу, т.е. принципиально обосновать положение;

σκοταῖος ἀναγαγών Xen. — уйдя с наступлением темноты;

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; Σύριον ἅρμα Aesch.; ναῦς πνεύματι διωκομένη Arst.)

(βέλος χερί Pind.)

(οὔτινα, med. τινα δόμοιο Hom.; τινὰ ἐκ γῆς Her.; δόξας ἀκάρπους καὴ κενάς Plut.)

(ῥίμφα διώκοντες Hom.; ἐπὴ πτόλιν Aesch.)

(τινα Hom., Xen.)

(τινά τινος Her., med. Arph.; τινος εἵνεκεν Her. и περί τινος Xen., Dem.)

(τὰς τιμάς Thuc.; τέν ἡδονήν Plat.; τὸ ὠφέλιμον Arst.)

(τέν ὑπ΄ ἀρετῆς παίδευσιν Xen.; τὸν λόγον Plat.)